Mësimdhënia e nxënësve të shurdhër dhe të verbër

Për të gjithë nxënësit shkollimi tradicional është i vështirë, por nxënësit e verbër dhe të shurdhër mund të kenë nivele të ndryshme kërkesash ose mbështetjeje të nevojshme. Është thelbësore që mësimdhënësit të kuptojnë se si mund t'i ndihmojnë nxënësit me këtë gjendje të shkojnë më tej dhe të bëjnë më shumë në një mjedis standard të shkollës.

Çfarë është shurdhverbimi?

Për nxënësit e verbër dhe të shurdhër, pavarësisht nëse gjendja e tyre është e lehtë apo e rëndë, do të kërkohen përshtatje që ata të përfitojnë sa më shumë nga koha e tyre e të mësuarit. Këto përshtatje dhe ndryshime në kurrikulën fillore jo vetëm që u ofrojnë atyre mjetet që u nevojiten për të pasur sukses; siguron gjithashtu përfshirjen e tyre brenda klasës në tërësi. Për shkak të kërkesave të tyre unike arsimore, është thelbësore ta kemi të qartë se si kjo gjendje ndikon në secilin nxënës specifikisht.

Disa gjëra janë jetike për t'u ofruar fëmijëve të verbër dhe të shurdhër, si një mënyrë efektive dhe praktike për të studiuar. Kjo bëhet duke u dhënë nxënësve mjetet e duhura për të mësuar. Për shumë fëmijë me këtë gjendje, zhvillimi mund të jetë shumë më sfidues. Kjo është për shkak se shumica e fëmijëve mësojnë përmes dëgjimit dhe stimujve vizualë, ndërsa një fëmijë i verbër dhe i shurdhër nuk mund të arrijë të njëjtin nivel të zhytjes në planifikimin tradicional të mësimit.

Një sfidë tjetër për mësuesit me nxënës të shurdhverbër është rritja e nivelit të kujdesit dhe mbështetjes që kërkohet edhe për aktivitete të thjeshta, si lëvizja nëpër klasë ose pjesëmarrja në mësime më aktive. Për shkak se nxënësit me këtë gjendje nuk kanë akses në të njëjtat sinjale – pavarësisht nëse u thuhet të ndalojnë apo të shikojnë pengesat para tyre për të shmangur dëmtimin – është jetike që mësuesit të ofrojnë një fokus më të ngushtë te nxënësi.

Për këtë arsye, shumë mësues ndiejnë nevojën për mbështetje shtesë përmes një specialisti kur punojnë me fëmijët që nuk dëgjojnë. Kjo është për t'u ofruar atyre mbështetjen më të mirë të mundshme për të inkurajuar të mësuarit dhe për të përmirësuar angazhimin.

Faktorët në vazhdim duhet të jenë fokusi kryesor për mësuesit që konsiderojnë mënyrën më të mirë për të përfshirë nxënësit e shurdhër dhe të verbër sa më shumë.

Zhvilloni baza aktive për komunikim – përdorimi i formave prekëse të komunikimit është shpesh pikënisja ideale për nxënësit e verbër dhe të shurdhur, duke u ofruar atyre një mënyrë të re për të ndërvepruar me të tjerët dhe edukatorët e tyre.

Përdorimi i sinjaleve, gjesteve ose objekteve fizike – këto janë mënyra praktike për të përfshirë zhvillimin e komunikimit. Përfshirja dhe edukimi i nxënësve të tjerë të klasës në këtë mënyrë komunikimi është gjithashtu një mënyrë efektive për të ndihmuar një nxënës të ndërveprojë me bashkëmoshatarët e tij.

Krijimi i koncepteve – ndërsa një fëmijë me përdorimin e plotë të shikimit ose dëgjimit të tij mund të ketë një zotërim më të madh të një game të gjerë konceptesh – si kafshët – synimet dhe strategjitë mund të zhvillohen rreth të mësuarit dhe eksplorimit të këtyre koncepteve në mënyra më të prekshme.

Të kuptuarit e veprimeve – përtej koncepteve, është thelbësore si për sigurinë e nxënësit ashtu edhe për zhvillimin e edukimit të tyre, të mësojnë komunikimin e veprimeve, qofshin ato tërheqje, shtytje, ulje apo qëndrim.

Pjesëmarrje kuptimplotë – shpesh, nxënësit e verbër dhe të shurdhër mund ta gjejnë veten të izoluar nga fëmijët e një moshe të ngjashme. Inkurajimi i ndërveprimit me nxënësit e tjerë nëpërmjet veprimeve ose koncepteve mund t'u sigurojë të gjithë fëmijëve të përfshirë mënyra të reja për të komunikuar dhe punuar së bashku.

Sugjerime për të bashkëvepruar një me një me një nxënës shurdh dhe të verbër

Durimi, respekti dhe gatishmëria për të gjetur një mënyrë për të komunikuar janë mjetet tuaja më të mira.
Kur i afroheni një nxënësi shurdh dhe të verbër, identifikojeni veten dhe flisni drejtpërdrejt me të.
Kërkoni leje përpara se të prekni nxënësin, përveç rastit kur është urgjent.
Një kafshë shërbimi mund të shoqërojë një nxënës me paaftësi vizuale.
Flisni drejtpërdrejt me nxënësin, jo me ndërhyrësin.
Nëse nuk jeni të sigurt se çfarë të bëni, pyesni: "A mund të ndihmoj?"

Të gjitha idetë e mësipërme, plus mbështetja e një anëtari të stafit mësimdhënës, mund t'u ofrojnë nxënësve një përvojë arsimore shumë më të përfshirë, bindëse dhe tërheqëse.

Burimi: Klikoni këtu Klikoni këtu

Përgatiti: Era Baliu, gazetare përgjegjëse e Portalit Shkollor Albas për Kosovën