Transmetimi i vlerave te fëmijët, detyrë dhe domosdoshmëri për një shoqëri në krizë vlerash

Gjithnjë e më shumë dëgjojmë për fëmijë që sillen në mënyrë agresive ose pa respekt ndaj bashkëmoshatarëve, mësuesve, edukatorëve apo edhe prindërve të tyre. Ne pyesim veten pse, nëse ka qenë gjithmonë kështu ose nëse gjërat kanë ndryshuar vitet e fundit, për shkak të arsimit të sotëm. Nuk ka një përgjigje të vetme, por më shumë përgjigje për më shumë pyetje që duhet t’i bëjmë vetes. Le të shikojmë situatën dhe të përpiqemi të kuptojmë se çfarë ka ndryshuar.

Sjelljet e ngacmimit, për shembull, kanë ekzistuar gjithmonë, me të vërtetë, ndoshta me kalimin e kohës ato janë zvogëluar, edhe nëse perceptimi i zakonshëm është i kundërt: fakti është se sot, për fat të mirë, ato zbulohen dhe raportohen më shumë se më parë.

Mënyra ka ndryshuar, natyrisht: nëse dikur ngacmuesi sulmonte shokët e tij të klasës në shkollë ose në klasë, sot kjo shpesh ndodh e fshehur, në internet, në rrjetet sociale, dhe shenjat e dhunës janë më shumë psikologjike sesa fizike.

Për këtë arsye, për shembull, është thelbësore të kuptojmë botën aktuale, nëse duam të kemi parasysh arsimimin e fëmijëve tanë: sot edhe të vegjlit marrin aq shumë informacion, dhe me aq lehtësi, sa nuk mund të bëjmë krahasime me të kaluarën .. Dhe shpesh ata nuk janë në gjendje t'i kuptojnë ato, t'i përpunojnë ato. Prandaj, për prindërit, bëhet gjithnjë e më e vështirë të kontrollojnë dhe edukojnë fëmijët e tyre.

Nëse duam të bëjmë pyetjet e duhura, të kontekstualizuara në kohën tonë, duhet të pyesim veten se çfarë u mungon fëmijëve tanë në krahasim me më parë, çfarë kanë më shumë dhe si e menaxhojnë atë.

Përgjigja për pyetjen e parë është e thjeshtë: fëmijëve tanë, në krahasim me fëmijët që ishim, u mungojnë referencat, në veçanti një shkallë vlere e përcaktuar. Pra, le të marrim seriozisht detyrën e transmetimit të vlerave tona tek ata, në familje dhe larg shtëpisë. Le të shohim se çfarë vlerash duhet t'u mësojmë fëmijëve tanë:

Respekt, për veten dhe për të tjerët, sigurisht jo përmes frikës, por me rregulla dhe kufij, me ndërgjegje dhe besueshmëri. Ata duhet të kuptojnë se ekzistenca e tyre është po aq e mirë sa çdokush tjetër, si në atë që japin ashtu edhe në atë që marrin.

Empatia, një cilësi që na ka munguar kohët e fundit. Nuk është një cilësi e lindur, por mund të mësohet, veçanërisht përmes komunikimit, duke i mësuar fëmijët të menaxhojnë dhe kanalizojnë emocionet e tyre në mënyrë korrekte.

Toleranca, sepse në botë jemi të gjithë njësoj dhe të gjithë të ndryshëm në të njëjtën kohë. Dallimet janë një vlerë për të mësuar, si dhe një detyrë për t'u respektuar.

Sinqeriteti dhe ndershmëria janë vlera thelbësore për të jetuar mirë me veten dhe me të tjerët. Të kesh dhe të marrësh respekt.

Le të kujtojmë se t’i mësojmë këto vlera fëmijëve tanë do të thotë t’i bëjmë ata njerëz më të mirë si rrjedhojë një investim për një shoqëri më të mirë.

Bibliografia                                                                                                                  

1.Ascher, C. (1994), “Gaining control of violence: A vieë from the field.”, NY: Teachers College, Eric Clearing house on Urban Education, Neë York.

2.Benda, B.B.,Corwyn R.F.( 2019) The effect of abuse in childhood and in adolescence on violence among the adolescents

3.Ellickson, P.L. McGuigan, K.A. (2000) Early predictors of adolescent violence. Am.Journ.Public health 

4.Elvis Malaj( 2020) “Nga veranda jote duket shtëpia ime” (“Dal tuo terrazzo si vede casa mia”)

https://www.unicef.org/albania/media/2171/file/Manuali_Dhunes_UNICEF.pdf

Emanuela Dervishi, Punonjëse Sociale

© Portali Shkollor- Të gjitha të drejtat e rezervuara. Ndalohet kopjimi pa lejen tonë.