Si t'i angazhojmë në mësim të gjithë nxënësit?

Të gjithë mësuesve ju ka ndodhur të paktën një herë të kenë në klasë nxënës që nuk duan të mësojnë, nuk arrijnë të përqendrohen dhe e dërgojnë shikimin sa në një skaj të klasës në tjetrin. Çfarë mund të bëjnë mësuesit për të inkurajuar pjesëmarrjen dhe përfundimin e detyrës kur nxënësit hezitojnë të marrin pjesë ose të përfundojnë detyrat që ju ka përcaktuar mësuesi?

Përderisa nuk ka garanci ose pluhur magjik, disa parime dhe strategji mund të ndihmojnë në shfrytëzimin e motivimit të brendshëm që qëndron në zemrën e secilit nxënës.

1. Njihini mirë nxënësit tuaj

Të gjithë nxënësit kanë një vend që janë të angazhuar, diçka që i bën të lumtur, e nëse nuk është shkolla atëherë kërkojeni përtej shkollës. Mësimdhënësit mund t'i zbulojnë pasionet me qëllim që nxënësit të bëjnë një tabelë ose grafik të interesave të tyre, duke përdorur shkrime të thjeshta si: "Çfarë të pëlqen të bësh?" Ose duke marrë pyetje të frekuentimit si: "Kur unë e them emrin tënd, më thuaj cila është superfuqia juaj ideale". Sapo ky informacion bëhet publik në bisedat në klasë, mësuesit mund ta referojnë atë në shembuj, shpjegime dhe opsione. Lidhje të tilla nderojnë atë që nxënësit vlerësojnë individualisht dhe mund të rrisin ndjenjën e përkatësisë.

2. Nxitni bashkëpunimin

Mos i lejoni nxënësit të qëndrojnë vetëm apo të mësojnë gjithmonë me të njëjtit nxënës. Mësuesit duhet të vendosin themele të forta që ditën e parë mes nxënësve, por edhe komunitetit. Për të arritur rezultate pozitive, gjatë një jave ose një muaji nxënësit duhet të bashkëpunojnë me disa shokë të klasës. Mësuesi është ai që e menaxhon këtë proces.

Mësimdhënësit mund të formojnë partneritete ose grupe duke u kërkuar nxënësve të grupohen dhe të regjistrojnë të dhënat e njëri-tjetrit si: datëlindjet, numrat e telefonit dhe pastaj grupime me tipare të ngjashme ose të pabarabarta. Me kalimin e kohës, nxënësit fillojnë të shohin të gjithë në klasë si një shok, mik.

3. Bëjeni mësimin interaktiv

Mësimdhënësit mund të luftojnë ngurrimin duke kërkuar që nxënësit të jenë prodhuesit aktiv të diskutimit dhe njohurive në baza të rregullta. Por nëse kjo shpresë është "e nxehtë" për nxënësit një herë në një hënë blu, me pak mundësi për të praktikuar si lojtarë të ekipit, ata mund të rebelohen ose të kundërshtojnë pasivisht punën e bashkëpunimit.

Qasjet krijojnë një strukturë të thjeshtë për grupimin e nxënësve për të bashkëvepruar me njëri-tjetrin rreth përmbajtjes dhe aftësive. Strategjitë lehtësojnë punën e grupit të ndërvarur si dhe llogaridhënien individuale.

4. Sa herë që është e mundur, jepni zgjedhje.

Të gjitha qeniet njerëzore janë më të motivuara kur ndihen sikur kanë një mendim në atë që po bëjnë. Mësimdhënësit mund të japin mundësi për të lexuar ose studiuar (p.sh., "Këtu janë 4 reklama - analizoni reklamën sipas zgjedhjes suaj për teknikat e saj bindëse") ose për të treguar se çfarë kanë mësuar (p.sh., përmbledh gjetjet tuaja me anë të një letre në kompaninë ose në një blog).

Ata gjithashtu mund të përdorin teknika që u kërkon nxënësve të zgjedhin problemet që duan të zgjidhin, duke ruajtur nivelin e vështirësisë që kërkohet nga mësuesi.

5. Ndërtoni një devijim

Është e pamundur që mësuesit të njohin ose të kuptojnë të gjitha sfidat klasës dhe traumat me të cilat përballen shumë nxënës çdo ditë. Ka disa ditë që një nxënës thjesht mund të ketë nevojë të dalë jashtë orës së mësimit. Shumë mësues efektivë krijojnë një "strehë të sigurt" në klasë, ku nxënësit mund të punojnë në mënyrë të pavarur kur lind nevoja. Një mjedis mësimor që inkurajon pjesëmarrjen e rregullt, por lejon përjashtime ka një shans më të mirë për të fituar besimin dhe investimin e të gjithë nxënësve.

(A. Hoxhaj; Portali Shkollor)