Fëmijë të mirë, të sjellshëm dhe altruistë: Ja si t'i parandaloni bashkëmoshatarët të përfitojnë prej tyre

Imagjinoni një fëmijë, të ëmbël, të qetë, gjithmonë i disponueshëm për të gjithë dhe gjithmonë i gatshëm për të dëgjuar të tjerët: cilësi që çdo prind do të dëshironte për fëmijën e tij, por...

E keqja, në fakt, në këto kohë bullizmi dhe arrogance, është se një fëmijë me një personalitet të tillë mund të bëhet lehtësisht pre e bullizmit të bashkëmoshatarëve, të pasjellshëm ose të orientuar drejt udhëheqjes (leadership).

Atëherë, si të mund të mbani gjallë aftësitë si ato që kemi përshkruar dhe në të njëjtën kohë të parandaloni miqtë dhe shokët e shkollës që të përfitojnë prej tyre?

Problemi, nga pikëpamja psikologjike, është se fëmijët më të bindur dhe altruistë zakonisht vendosin nevojat e të tjerëve - reale apo të supozuara - para nevojave të tyre. Ata tërhiqen ose sakrifikojnë veten në ndjenjat e tyre, për shembull vendosja prioritet e çështjeve të shokëve brenda ose jashtë shkollës. Shpesh problemi shfaqet edhe në mënyrë të rrezikshme, kur ato shkojnë bashkë me vullnetin e grupit pa i menduar mirë gjërat.

Sigurisht që nuk është një metodë e mirë për t'i detyruar fëmijët të adoptojnë reagime të ndryshme nga ato që ata do të zgjidhnin në zemrën e tyre: çdo ndërhyrje e këtij lloji shkakton probleme edhe më të mëdha në proceset vendimmarrëse të fëmijës dhe në mekanizmat e tij shoqërorë dhe marrëdhëniesh, ose pasiguri më të mëdha...

Strategjia e duhur konsiston në dialog: t'i inkurajojmë ata të respektojnë veten para së gjithash, të vendosin në mënyrë të pavarur duke iu përmbajtur vullnetit dhe dëshirave të tyre, duke e bërë fëmijën tonë të kuptojë se kufijtë nuk janë diçka për të cilën duhet të kemi turp, por të vendosë me kokën e tij dhe të qenit plotësisht të vetëdijshëm për atë që duam është provë e forcës dhe pjekurisë. Me pak fjalë, inkurajojini ata të kenë më shumë besim te vetja.

Në përgjithësi, ka 3 aspekte që prindi duhet të këmbëngulë, në këtë rast, vendosja e një komunikimi të mirë prind-fëmijë dhe ndonjëherë të mësojë të dëgjojë:

Vetëvlerësimi: Është e rëndësishme që fëmija të ndiejë besimin e prindit. Nuk duhet t'i themi se çfarë të bëjë, por le ta dijë se kemi besim në zgjedhjet e tij. Le ta lëmë të lirë të jetojë marrëdhëniet e tij në autonomi të plotë, le ta inkurajojmë që të jetë shefi i vetes.

Mësojini të thonë jo: nëse fëmija ynë është i vetëdijshëm se ka mbështetjen tonë, sigurisht që do të ketë më pak frikë t'u thotë "jo" bashkëmoshatarëve të tij, të kënaqë vullnetin e tij dhe jo të të tjerëve.

Komunikimi: Mësojmë ne fillimisht dhe në këtë mënyrë i tregojmë fëmijës tonë se sa e rëndësishme është të komunikosh. Shprehja e mendimit të tij, pa ua imponuar të tjerëve, në një krahasim të shëndetshëm, do ta ndihmojë atë t'u japë rëndësi mendimeve të tij.

Bibliografia:

1.Carey, B. Stanford Psikologët tregojnë se altruizmi nuk është thjesht i lindur. Raporti i Stanfordit. Publikuar më 18 dhjetor 2014.

2.Curri C. et al. Social determinants of health and well-being among young people. Health

behaviour in school-ag ed children (HBSC) study : International report from the 2019/

2020

3.Levin, K.A. and Currie, C. (2010) Family structure, mother-child communication, fatherchild communication, and adolescent life satisfaction: A cross-sectional multilevel analysis.

Health Education, 110(3): 152-168

Përgatiti: Emanuela Dervishi, Punonjëse Sociale