Evidentimi i problemeve, hartimi i strategjive

Në Australinë Perëndimore, në pjesën veriore të saj 41 shkolla përballem me një sërë sfidash unike. Kjo ndodh për shkak të disa specifikave: fëmijët e Kimberley kanë më shumë gjasa që të kenë një peshë të vogël lindjeje, tre herë më shumë gjasa që të linden nga nënat adoleshente dhe tri herë më shumë gjasa për t'u shtruar në spital.

Profesor emergjent Bill Louden nga Universiteti i Australisë Perëndimore ka udhëhequr Projektin e Shkollave të Kimberley - një program që synon të adresojë disa nga këto çështje në rajonin e Kimberley, duke ofruar një qasje të re, të studiuar, për përmirësimin e shkollës.

Financuar nga qeveria e Australisë Perëndimore nëpërmjet programit Royalties for Regions, i kërkon shkollave vullnetare të nënshkruajnë në katër drejtime të përbashkëta të aktivitetit: mësimdhënien; vitet e para të të mësuarit dhe kujdesit; angazhimi dhe frekuentimi; dhe lidhja e  komunitetit me shkollën dhe mësimin.

Projekti i Shkollave të Kimberley u krijua me iniciativën e Komisionit të Zhvillimit Kimberley, autoriteti ligjor përgjegjës për zhvillimin social dhe ekonomik të rajonit.

Programi aktualisht ka 10 nga 41 shkollat në rajon, ndërsa 10 të tjerë kanë gjasa të bashkohen vitin e ardhshëm. Shkollat e interesuara për t'u përfshirë ftohen të vëzhgojnë një shkollë që tashmë është duke marrë pjesë në projekt. Atyre gjithashtu u kërkohet të dërgojnë një grup mësimdhënësish për të ndjekur seanca të zhvillimit profesional që fokusohen veçanërisht në disa nga strategjitë e mësimit. Shkollave u kërkohet të sigurojnë dëshmi të bashkëpunimit me komunitetin.

Louden thotë se klima në Kimberley është e ashpër, komunitetet janë të vogla dhe ka distanca të mëdha mes shkollave.

“Nga 41 shkollat, mendoj se gjysma e tyre kanë pesë ose më pak mësues. Këto janë shkolla që u shërbejnë komuniteteve të vogla, të largëta. Pra, është e ndërlikuar, është një vend i ndërlikuar për të menaxhuar përmirësimin e shkollës.”

Parimet themelore që mbështesin projektin

Katër parime themelore mbështesin të menduarit në lidhje me projektin: ndikimi, prova, udhëheqja lokale dhe këmbëngulja.

Me këto parime, janë identifikuar katër fusha veprimtarie: mësimi i synuar, mësimi dhe kujdesi i viteve të hershme, pjesëmarrja dhe angazhimi, marrëdhëniet shkollore-komunitare. Në secilin rast, një rishikim i provave është autorizuar për të udhëhequr planifikimin e projektit.

Kur flasim për 'ndikim', Louden thotë se nëse do t'u kërkosh shkollave të bëjnë gjëra ndryshe, ajo duhet të jetë e matshme dhe e lidhur ngushtë me rezultatet që shkolla po kërkon.

“Ne po i kushtojmë vëmendje asaj se cilat janë dëshmitë për llojet e ndryshimeve që promovojmë në vende të tjera të botës. Nëse i kërkojmë shkollave të bëjnë të njëjtat gjëra, duhet të sigurohemi se ato janë gjëra që do të funksionojnë”, thotë ai.

Projekti është intensivisht lokal - të gjithë stafin shtesë që janë punësuar për projektin janë të vendosura në Kimberley, përveç disa përjashtimeve. “Problemi i vërtetë me disa nga këto shkolla është se ka nivele shumë të larta të kalueshmërisë midis mësuesve dhe drejtorëve të shkollave. Pra shumë mësues zgjasin vetëm një ose dy vjet dhe shumë drejtorë zgjasin vetëm një, dy ose tre vjet”, thotë Louden.

“Dhe kështu ka shumë turbullira për komunitetin, teksa njerëzit e rinj arrijnë dhe bëjnë gjëra ndryshe. Prandaj ne jemi duke kërkuar nga shkollat dhe komunitetet e tyre që të nënshkruajnë një ndryshim afatgjatë.”

Pjesëmarrja është një tjetër fokus i projektit. Louden thotë se pjesëmarrja e fëmijëve në Kimberley është rreth 60 për qind dhe duhet të jetë 93 për qind. “Është e qartë se çdo ditë që mungon ka një ndikim afatgjatë. Kështu që çdo shkollë po përpiqet të bëjë diçka në lidhje me pjesëmarrjen dhe angazhimin e fëmijëve në komunitetin e tyre. Kur kishim një vështrim të afërt me këtë, mendoj se kemi identifikuar 85 strategji të ndryshme ... dhe të gjitha shkollat po bënin gjashtë apo shtatë gjëra. Pra, kjo është një gjë shumë e bazuar në vend.”

Në thelb, disa gjëra që punojnë në një komunitet, nuk do të funksiononin domosdoshmërisht në një tjetër, thotë Louden. “Për shembull, disa shkolla, një mësues apo një deputet përzënë dhe mbledh fëmijët që janë vonë për në shkollë. Në disa komunitete që do të shiheshin si një gjë e mirë, në të tjerat do të shihej si një gjë e keqe. Pra, ne jemi duke punuar me secilën shkollë për të zhvilluar një sërë strategjish pjesëmarrjeje që do të punojnë për komunitetin e tyre, me komunitetin e tyre.

Vështrime të hershme në suksesin e projektit

Është herët, nuk mund të tregojmë ndonjë të dhënë që tregon se ndryshimi është bërë - kjo do të zgjasë deri në pesë vjet, por ka disa shkolla që po shohin më shumë përparim sesa mendonin fillimisht.

“Ka shumë ngacmim mes mësuesve. Ka shumë presion nga shkollat që nuk janë bashkuar projektit dhe duan të demonstrojnë se janë gati të bashkohen. Pra, më së shumti kam frikë se është si çdo inovacion - në këtë pikë është e gjitha për entuziazëm dhe eksitim dhe ka shumë gjëra.”

Louden paraqiti këto gjetje dhe më shumë në Konferencën e Kërkimeve 2018 në Sydney, në një sesion të titulluar “Qasjet në bazë të provave për përmirësimin e shkollës: Projekti i Shkollave Kimberley.”

Ai thotë se delegatët që morën pjesë në prezantimin e tij ka të ngjarë të kenë shkuar me strategji që mund të aplikohen në mjediset e tyre unike të shkollës. “Do të doja që njerëzit të largoheshin duke menduar pak më shumë dhe si mund të zbatohen provat në zona të veçanta, siç janë këto rrethana shumë të vështira.”

(A. Hoxhaj; Portali Shkollor)