Të ndryshojmë për nxënësit tanë!

Cila është “pse-ja” juaj?

Si mund të “mësoni pozitivisht” përballë negativitetit?

Përderisa shumë mësues përqendrohen në idetë praktike dhe idetë e vlerësimit të aftësive, në strategjitë e mësimdhënies dhe në menaxhimin e klasës, krijimi i një mentaliteti të shëndetshëm mund të jetë një nga gjërat më të rëndësishme që mësoni ndonjëherë të bëni si mësues.

Historiku i Negativitetit në Mësimdhënie

Verë. Është koha që shumë prej nesh në arsim të shikojnë përpara. Urrej të the që disa kolegë mendojnë se: s’ka mësim, orë alarmi, grumbuj letrash. Ata, në vend të dashurisë së tyre për mësimdhënie kanë rënë në moralin e mësimit negativ.

Ekziston perceptimi se mësuesit kanë “pushimet e verës”, por në realitet e dimë se për shumë njerëz nuk është kështu. Shumë mësues shfrytëzojnë kohën gjatë verës për të punuar në një punë tjetër, të regjistrohen në kurse online për mësuesit, të marrin pjesë në mësimin e personalizuar, të udhëtojnë, të marrin pjesë në konferenca dhe aktivitete të tjera të zhvillimit profesional.

Përcaktimi im i ri i “verës off” është thjesht “off” nga raportimi në klasë. Është mirë që të keni kohë për të krijuar orarin tuaj për atë që keni nevojë kurdo dhe kudo që dëshironi.

Por si gushti dhe shtatori afrohen më shumë, shpesh ndiej një përzierje emocionesh nga kolegët. Ka emocion për mundësitë e një viti të ri shkollor, bazuar në përvojat e nxënies verore dhe mundësinë e përmirësuar për të mësuar me nxënësit. Ekziston edhe trishtimi që fundi i verës dhe orët e alarmit do të nevojiten përsëri duke sinjalizuar kthimin e orarit mësimor të përditshëm.

Pavarësisht se si mund të ndihem i lodhur ose i zënë me autobus, disponimi i shpejtë ndryshon momentin kur studentët hyjnë në shkollë. Unë prej shumë vitesh jap mësim dhe shumë herë jam i sigurt se mësuesit nuk kanë qëndrim pozitiv kur kthehen në shkollë; duke punuar ose duke u marrë me ndonjë nga çështjet që mund të lindin në klasë javën e parë të shkollës mund të kullojnë.

Por e vetmja gjë që unë jam përpjekur të bëj vazhdimisht është që t'i mbaj ato ndjenja negative për veten time dhe të projektoj në mënyrë pozitive, veçanërisht rreth studentëve dhe kolegëve.

Jemi njerëz dhe ky është një profesion jashtëzakonisht njerëzor, negativiteti mund të jetë i vështirë për t'u shmangur. Ndërlikimi i mëtejshëm i kësaj çështjeje, burimet e negativitetit në shkollën tuaj mund të ndryshojnë, nga departamentet e shkresave deri te sfidat organizative për të manipuluar iniciativat shkollore.

Edhe bisedat në dukje të pafajshme me mësuesit fantastikë mund të enden drejt negativitetit.

Shuarja e burimeve të negativitetit në mësimdhënie

Nga vjen negativiteti?

Shpesh, vjen nga profesionistë të zhgënjyer, mësimdhënies të cilët janë ndjerë të lodhur, të pafuqishëm dhe / ose të fajësuar për çdo numër të dështimeve kolektive të arsimit në përgjithësi.

Ndonjëherë negativiteti është me zë të lartë dhe në-fytyrën tuaj të dukshme. Herë të tjera, sipërfaqet si dyshim dhe pasiguri të qëndrueshme sa herë që diskutohet një ide e re, sjell një program të ri, ose ndonjë ndryshim tjetër i madh bëhet i njohur.

Ndonjëherë politikat mund të jenë negative gjithashtu. Për shembull, politikat e nivelit shkollor - mund të konceptohen si kërcënuese ose përndryshe supozojnë më të keqen në nxënës dhe prindër. Rregullat e klasës mund të jenë burim i negativitetit në mësimdhënie gjithashtu. Toni i rregullave tuaja krijon një ton për ndërveprimet tuaja me nxënësit shumë herët në vitin shkollor. 

Nëse rregullat e klasës suaj fillojnë me “Mos” ose fokusohuni në dënime - ose edhe shpërblime sipërfaqësore që nuk ndihmojnë në nxitjen e motivimit të brendshëm - është e mundur që ata po krijojnë negativitet në klasën tuaj.

Përtej burimeve të nivelit shkollor, lajmet dhe mediat sociale mund ta bëjnë të lehtë për ju që të konsumoheni nga negativiteti vetë. Në fakt, ajo mund të jetë mjaft intensive në kohë dhe shumë e mërzitshme. Nëse është një ngjarje e lajmeve në lidhje me rezultatet e testimit ose një shkrim që portretizon mësuesit si të paaftë, dembelë etj. kjo ndikon tek mësuesit negativisht dhe kjo përcillet edhe tek nxënësit dhe atmosferë në klasë.

Edhe në mediat për të cilat kujdesem unë, dhe më duhet ta theksoj që jam shumë e vëmendshme, kam parë shumë pyetje të postuara të cilat synonin të dinin se si të ballafaqohemi me këtë lloj negativiteti. Çfarë mund të bëni për të zhdukur njerëzit negativë?

Në kuptimin më të gjerë të mundshëm, siç thotë George Couros, "Ne duhet të ngremë zërin pozitiv aq sa negativiteti të bëhet pothuajse e pamundur për të dëgjuar." Kjo deklaratë është ajo që unë mbaj në mendje dhe ia përsëris vetes shpesh. Por ka një çështje edhe më të madhe në dorë që mund t'ju ndihmojë të përballeni dhe të lini negativitet në mësimdhënien tuaj.

Duke u kthyer në shkollë pak javë më parë, me të vërtetë unë isha e trishtuar të shihja fundin e verës. Isha përdorur në rutinën e mos pasuri një rutinë, edhe pse kisha një verë të zënë. Por sapo fillova të flisja me kolegë dhe pashë nxënësit e mi, ky trishtim fillestar u zëvendësua me emocione dhe parashikime për mundësi të reja.

Disi më çoi në detyrën time: Pse jeni në arsim?

Cila është arsyeja që jeni këtu, çfarë bëni?

Cila është “pse-ja” juaj?

Përgjigjuni kësaj pyetjeje, pastaj mendoni se si po e përshkruani veten për nxënësit dhe kolegët tuaj. Ndoshta është sepse sapo kam përfunduar librin “Filloni me Pse” të Simon Sinek dhe unë kam qenë duke kërkuar veten time dhe duke menduar përmes kësaj më shumë gjatë gjashtë muajve të fundit.

Sidomos kur është fjala për teknologjinë, për shembull. 

Pse dua të përdor diçka? 

Pse është një mënyrë më e mirë për të angazhuar nxënësit?

Dhe, sigurisht, pse ka negativitet?

Ne folëm për burime të negativitetit më herët. Nga bisedat duket se negativitetet lindin për shkak të iniciativave të reja shkollore, kërkesave të reja të punës, detyrave ose ndryshimeve në sistemet që i keni përdorur për vite me radhë. Ndryshimi mund të jetë i vështirë, por pa ndryshime, ne do të mbetemi duke bërë gjithçka ashtu siç i kemi bërë gjithmonë.

Nuk mund të ketë përparim pa ndryshime.

Winston Churchill tha: "Përmirësimi është të ndryshojmë, të jemi të përsosur për të ndryshuar shpesh." Ne duhet të mirëpresim ndryshimet, si dhe mundësitë për rritje personale dhe profesionale. Pse? Për nxënësit tanë.

Prandaj pyesni veten: Pse po mësoni? Pse ngriheni në mëngjes dhe shkoni në shkollë? “Pse-ja” juaj duhet të jetë për nxënësit. Duhet të jetë sepse e doni atë që bëni dhe doni të bëni një ndryshim. Dhe nëse është me të vërtetë për nxënësit atëherë nxënësit kanë më tepër nevojë për ju sesa për diçka që është thjesht “e keqe”.

Kjo është arsyeja pse-së time. Por, cila është “pse-ja” juaj?

(Nga Rachelle Poth, Përshtati: Albina Hoxhaj, Portali Shkollor)