Migjeni - M’at anë gardhit asgjë e re, test i mbështetur mbi komentet e çelësit të Letërsisë dhe Gjuhës shqipe

Test për maturantët në lëndën e letërsisë. 

Proza “M’at anë gardhit asgjë e re”- Migjeni 

Një vransinë si plumbi pushonte mbi qytetin gjithë ditën. Jeta zhvillohej e ngathët, disi xvarrisej. Gjethët e para të vjeshtës këputeshin nga dega, zig-zak e bajshin udhën nëpër ajër e sa përkitëshin tokën si me thanë: qé, këtu asht vendi ynë. Por, aty para muzgut, pa-pritë, fryni një erë e rreptë. U shkrepën xhamat ndër dritore dhe dyert e lagjes mbarë; gjethët si të tërbueme fluturojshin në të gjitha anët, derisa ma në fund u qetsojshin në ndoj qoshe. E n’oborr, mbas shtëpis’ së Selim Mesit, teshat e lame, që gjithë ditën shtrie nuk u terën, tashti filluen të valaviten, të rrahen, të fluturojnë, të shkrahen nëpër tokë bashkë me gjethë. Një grue e re tue nga e tue ba poterë të madhe me ndalla, del jashtë e mbas saj,  ngadalë, një plakë. Shpejt fillojnë me mbledhë teshat. Kur e reja, tue mbledhë teshat, mbrrin té gardhi që ndan dy oborret e dy shtëpijavet, ndalet, vështron m’at anë të gardhit një copë herë, e kur mbrrin plaka i thotë me za t’ultë:

“S’ndëgjohet gja”!... dhe mbasi kaloi stuhia, e reja thoshte që t’i lanë teshat dhe ma n’oborr.

E m’at anë të gardhit asgja të ré. Vetëm që një rreze dielli, e cila kish depërtue retë dhe si shifet, tue mos gjetë vend ma të mirë në botë, kish ra në pleh. Një  gjel, të cilin e kish zanë gjumi mbi pleh, u zgjue dhe ja tha kikirikuuun gjatë e tingllueshëm.

- Plaç, he dreq! se më trembe! – pëshpëriti plaka, e cila ish vue me vështrime m’at anë gardhit - nuk shifte gjelin aty afër mbas gardhit.

Rrethoni përgjigjen e saktë

1. Krijimtaria e Migjenit në formën e shkurtër në prozë përfshin:

a. tregime,

b. novela/skica letrare,

c. roman,

ç. asnjëra nga alternativat.

2. Në prozën e shkurtër të Migjenit janë të pranishme motivet nga:

a. realiteti i ashpër shoqëror,

b. poezia e tij lirike,

c. tema shoqërore ekzistenciale,

ç. të gjitha së bashku.

3. Ç’kuptoni me skicë në prozën e shkurtër të Migjenit?

a. Tregime me fabul të zhvilluar veprimi;

b. tekste ku veprimi vetëm sa skicohet;

c. tregime me dy linja paralele veprimi.

4. Mënyra e rrëfimit në skicën “M’at anë gardhit asgja e re” anon nga:

a. realizmi,

b. simbolizmi,

c. ndjenjat e lirizmi.

5. Në një tekst të tillë:

a. mungon ngjarja,

b. ka përshkrim të gërshetuar me dialog,

c. të dyja së bashku.

6. Gardhi në tekst është simbolizon:

a. kufirin mes ndërtesave në një zonë banimi,

b. kufirin mes një bote që nuk ndodh asgjë e një botë që pret të ndryshojë,

c. kufirin mes një realiteti imagjinar.

7. Titulli” M’at’anë gardhit asgja e re” shtron përpara lexuesit një:

a. alternativë zgjidhjeje të ngjarjes,

b. një dilemë çfarëdo,

c. fund tragjik pa zgjedhje e zgjidhje. 

8. Stina e vjeshtës, në të cilën zhvillohet ngjarja, sugjeron:

a. rifillimin e jetës, gjallërimin e saj,

b. mbylljen e ciklit jetësor, fundin e saj,

c. jetën që vyshket, pa ngjarje, pa ndryshime,

ç. ndërrimin e stinëve, kalimin nga një cikël jetësor në një tjetër.

9. Krahasimi  vransinë si plumbi  në fjalinë e parë të fragmentit: Një vransinë si plumbi pushonte mbi gjithë qytetin,  ka funksion:

a. të përshkruajnë stinën e vjeshtës,

b. të shprehë e analogojë natyrën  me gjendjen e rënduar shpirtërore,

c. të nxisë imagjinatën e lexuesit.

10. Në  fjalinë Jeta zhvillohej e ngathët, disi zhvarrisej gjenden dy metafora:

a. emërore,

b. foljore,

c. kombinohet një metaforë emërore me një foljore. 

11. Koncepti  Jetë në fjalinë e mësipërme, përmes metaforave:

a. bëhet konkrete,

b. shpirtëzohet,

c. fiton tingëllimë të veçantë.

12. Detaji i erës së rreptë që fryn dhe vështrimi që hedh e reja përtej gardhit simbolizon:

a. veprimin,

b. shkëndijën e shpresës për ndryshim,

c. apatinë dhe mungesën e lëvizjes.

13. Fjalia S’ndëgjohet gja është në provën e një:

a. pranimi të gjendjes,

b. konstatimi të gjendjes,

c. mohimi të gjendjes,

ç. kundërshtimi të gjendjes.

14. Në fjalitë: E m’at anë të gardhit asgja të re. Vetëm që një rreze dielli, e cila kish depërtue retë dhe si shifet, tue mos gjetë vend ma të mirë në botë, kish ra në pleh. mbizotëron figura e:

a. metonimisë,

b. similitudës,

c. ironisë.

15. Ironia në fragmentin e mësipërm kalon në për tri shkallë dhe është ndërtuar mbi dy figura të kundërta, që janë:

a. nusja-plaka,

b. rrezja e diellit-plehu,

c. gardhi-qielli.

16. Si mund ta interpretojmë rënien e diellit në pleh?

a. Dielli bie në pleh, sepse plehu plehëron jetën;

b. edhe atëherë kur shenjat paralajmëruese janë pozitive, ato bien ndesh me realitetin jetësor;

c. rënia e diellit në pleh zbulon anët me të errëta të realitetit.

17. Në fjalinë: Një gjel, të cilin e kish zanë gjumi mbi pleh, u zgjue dhe ja tha kikirikuuun gjatë e tingëllueshëm, figura artistike e përdorur është:

a. hiperbolë,

b. onomatope,

c. paradoks.

18. Ku qëndron paradoksi në kuptimin e fjalisë së sipërpërmendur?

a. Është normale që gjeli këndon kur bie rrezja e diellit në mëngjes, paralajmëron agimin;

b. rrezja e diellit pas erës së fortë ka zgjuar veç gjelin, i cili prish qetësinë; ai s’kupton asgjë dhe gëzohet për asgjë;

c. gjeli këndon zakonisht kur qëndron mbi pleh.

19. Në fjalinë: - Plaç he dreq! se më trembe, ironia arrin kulmin në shkallën e saj të tretë, nëpërmjet:

a. komunikimit të plakës me gjelin,

b. kombinimit të tri figurave: plaka, plehu, gjeli,

c. veprimit të gjelit.

20. Cili është interpretimi i saktë i këtij kombinimi figurash:

a. ajo stuhi që pritej të sillte ndryshime, nuk shkaktoi asgjë, veç këngën e një gjeli;

b. ka trembur plakën;

c. ka hedhur dritë e ka nxjerrë në sipërfaqe jetën e vyshkur, të kufizuar nga një gardh;

ç. të gjitha së bashku.

21. E gjithë skica ndërtohet mbi;

a. metaforën dhe metoniminë,

b. simbolin dhe ironinë,

c. paradoksin dhe antitezën.

22. Cila veçori e stilit të Migjenit gjendet në fragment?

a. Toni polemik,

b. qëndrimi kritik,

c. revolta,

ç. kundërvënia ndaj traditës.

23. Cila nga alternativat e mëposhtme paraqet mesazhin që përmban skica?

a. Godet luftën mes së vjetrës dhe së resë;

b. dënon në heshtje moralin hipokrit të shoqërisë, e cila nuk përpiqet të ndryshojë, edhe kur i paraqitet mundësia;

c. ndryshimin nuk e sheh në veprimet konkrete, por në zhurmat e sipërfaqësore të dukjes;

ç. të gjitha së bashku.  

© Portali Shkollor- Të gjitha të drejtat e rezervuara. Ndalohet kopjimi pa lejen tonë.