Tri poezi dashurie nga mësuesi Selim Tahiri

Në sytë e tu

Në sytë e tu:

i harroi ngjyrat ylberi

Në sytë e tu,

lëshon rreze dielli

Në sytë e tu

la një copë qielli.

Në sytë e tu

rrjedhë kroi i kulluar

Në sytë e tu

dashuria rri zgjuar

Në sytë e tu

shndrit hëna me yje

Në sytë e tu

fryn një fllad magjie.

Në sytë e tu

pranvera në blerim

Në sytë e tu;

Një shigjetë,

rëndë e plagosi shpirtin tim.

Nesër

Sonte tërë natën zgjuar do të rri

E llambën në mur ndezur do ta mbaj

Do të vështroj hënën si lëshon flori

Në kopsht jargavanit erën do t'ia marr.

Mbi fletë të bardhë ca rreshta do t'i shkruaj

Do t'i zbres yjet të thurë një gjerdan

Se nesër agimi do më gjejë të zgjuar 

E vesës së mëngjesit do t'i ulem pranë.

Nesër, kur dielli mbi kodër do të dalë

Unë do të marr udhë fushës me blerim

Në krojet ujë akull faqet do t'i laj

Po po, nesër, do të vijë në t'tëndin përqafim. 

Rrugën kur kalove

Të pash sot, e bukur moj, rrugën kur kalove,

Dielli ishte skuqur n'perëndim.

Me ata sy të kaltër vështrimin ma hodhe

Pastaj u largove, vrave shpirtin tim.

Me lëng floriri fytyra jote e praruar,

Trëndafile e çelur, veç për ty mendoj,

Zemrën e kam prush e jam duke kënduar,

Por lotët më rrjedhin se shumë të dashuroj.

Shtojzovalle e bukur, dua të t'i them dy fjalë,

Se ti u bëre mbretëreshë e ëndrrave të mia.

Ndoshta ti do të thuash, "Je çmendur more djalë?"

Jo! I çmendur nuk jam unë! E çmendur është dashuria...

Poezi nga Selim Tahiri

profesori i gjuhës shqipe në shkollën profesionale Abdyl Ramaj, në Suharekë 

 © Portali Shkollor- Të gjitha të drejtat e rezervuara. Ndalohet kopjimi pa lejen tonë.