"Mësues trim quhet dhe nderohet, ai që maskën se heq kurrë", poezi kushtuar rifillimit të shkollës
Një poezi si ajo e "Himni i Flamurit", ndryshe nga ajo që jemi mësuar ta recitojmë, këndojmë por edhe ta lexojmë, vjen këtë herë në një version të ri , kushtuar shkollës në kohë pandemie, përshtatur nga mësuesja Etleva Qorri.
Me rifillimin e shkollës, në këto kushte të pazakonshme në të cilat ndodhemi , vështirësitë janë të shumta. Ata që do të kalojnë më së shumti sfidën në arsim janë mësuesit, ku do u duhet të përballen me lloj-lloj sfidash. Me poezinë e mëposhtme, Etleva Qorri, mësuese filloreje ka zgjedhur që në një formë satire, poezinë "Himni i Flamurit", ta transformojë në një himn kushtuar rifillimit të shkollës në kohë pandemie. Kjo është poezia.
Rreth shkollës të përbashkuar
Me një dëshirë e një qëllim,
Të gjith' atje duke shkuar
Të lidhim maskën për shpëtim.
Prej shkolle veç ai largohet
Që është pa maskë e pa alkool,
Kush është mësues nuk friksohet,
Por mban maskën si një kaqol!
Në dorë dizifektuesit do t'i mbajmë,
Të mbrojmë shëndetin në çdo kënd,
Maskat tona ne s'i ndajmë;
Për vete i kemi, plasni në vend.
Se Billi vetë e tha me gojë
Që do t'ju shuaj përmbi dhe,
Po Shqipëria do të rrojë;
Për të, për të luftojmë ne!
O maskë, maskë, shenj' e shenjtë
Tek ti betohem këtu
Se nuk do të heq asnji sekondë,
Për nder' edhe lavdimin e tu.
Mësues trim quhet dhe nderohet
Ai që, maskën se heq kurrë
Edhe po j'u bllokua fryma,
Ai e mban si matuf.
Përjetë ai do të kujtohet
Mbi dhe, nën dhe si një kaqol,
Që gjithë jetën u poshtërua
Dhe nuk diti asnji fjalë me fol
Nga Etleva Qorri, mësuese filloreje,
Shkolla "Murat Toptani", Tiranë
Përgatiti për publikim N.Allkja Biçaku
Portali Shkollor- Të gjitha të drejtat e rezervuara. Ndalohet kopjimi pa lejen tonë.
Analizë e veprës “I Huaji”, Albert Kamy
Fëmijëria, koha më e bukur që më është falur
Vjersha për fëmijët e arsimit fillor