Rëndësia e bashkëpunimit mësues-prind për mirëqenien e fëmijës dhe për një proces të suksesshëm mësimor

Bashkëpunimi mësues- prindër është shumë i rëndësishëm për mirëqenien e fëmijës dhe për një proces të suksesshëm mësimor. Sipas punonjësve socialë, prindërit duhet ta kuptojnë që përgjegjësia për fëmijët qëndron në punën e përbashkët të prindit me mësuesin. Edhe mënyra se si mësuesit e shohin rolin e tyre në shkollë do të ndikojë në marrëdhënien e tyre me prindërit.

Mënyra se si do të ndërveprojnë mësuesit me prindër e anasjelltas, do të bazohet mbi besimet që mësuesit dhe prindërit kanë rreth rolit të tyre.

Lidhja e fëmijës më prindin e forcon mirëqenien e tij. Të gjithë prindërit duhet ta shohin veten në rolin e mësuesit pasi kjo nxit të nxënit e fëmijës. Lexoni libra pastaj flisni për ta me fëmijët tuaj, mësoni vjersha në gjuhën amtare, tregime, këngë dhe përralla; i tregoni për farefisin për vendlindjen dhe për gjërat që kanë ndodhur në të kaluarën. Në këtë mënyrë ata mësohen për të dëgjuar dhe kuptuar me vëmendje. Aty ku organizohet mësimi plotësues në gjuhën shqipe dërgojini fëmijët në shkollë. Bisedoni për ndodhitë e ditës, hobet dhe për shokët e fëmijës.

Prindërit me profesionalizmin e tyre mund ta ndihmojnë shkollën me organizimin e orëve të hapura në fusha të ndryshme. Për një ecuri të mirë të këtij procesi duhet që mësuesi dhe prindërit të kenë lidhje thellësisht objektive dhe organike, lidhje e cila rrit cilësinë e të mësuarit të nxënësit. Kur prindërit janë aktiv në problemet e shkollës, ata janë edhe më të hapur në kërkesat, vërejtjet, pakënaqësitë që mund të kenë ndaj mësimdhënësit. Sqarimi i prindërve për probleme të ndryshme që ata kanë shqetësim, kërkon kohë, durim dhe njohuri të mira për bashkëpunim. Prindërit duhet të shohin sinqeritet nga drejtuesit dhe stafi i mësuesve, si dhe siguri e qetësi brenda dhe rreth shkollës për të kuptuar rëndësinë e misionit të shkollës. Sigurisht që për mësuesin puna me prindër nuk është e thjeshtë. Ai duhet të respektoje rolin e prindit, të inkurajojë pjesëmarrjen e tyre në shkollë. Marrëdhëniet mësues-prindër duhet të jetë të hapura dhe të shërbejnë për të realizuar një bashkëpunim konstruktiv. Në këtë rast shumë i rëndësishëm është respekti dhe ndihma e ndërsjellë.

Mësuesit në diasporë ndjekin bashkërisht qëllimet pedagogjike dhe bazë për këtë kanë kurrikulën e MAS-it. Përkrahja individuale dhe sociale e nxënësve që ndjekin mësime plotësuese në këto shkolla është me rëndësi parësore. Mësimdhënësit tanë zhvillojnë një mësim, i cili është i lidhur me aktualitetin dhe i drejtuar nga suksesi. Një rëndësi e veçantë i kushtohet Mendimit Kritik në Zgjidhjen e Problemeve dhe organizimit të aktiviteteve të lira. Në këto shkolla bëhet integrimi i të gjithë fëmijëve pa marrë parasysh prejardhjen e tyre, aftësitë e tyre individuale dhe gjendjen e tyre gjuhësore. Në procesin e vlerësimit marrin pjesë jo vetëm mësuesit e nxënësit, por edhe prindërit. Mësuesit vazhdimisht vëzhgojnë rritjen e nxënësve dhe mësimnxënësit e tyre. Vlerësimi i vazhdueshëm u jep mundësi mësuesve të bisedojnë më nxënësit e tyre për punë çdo ditë dhe ta përdorin këtë informacion si bazë për të përmirësuar punën. Mësuesi diskuton idetë e përfituara nga procesi i vlerësimit me nxënësit e tij në mënyrë që nxënësit të mund të shohin përparimin që ata bëjnë dhe në mënyrë realiste të dinë si po ecin. Përfshirja e prindërve në vlerësim nënkupton të shtrihet më tej se sa marrja e një fletushke raportimi, pra ata duhet të shikojnë shembujt aktualë të punës së fëmijës për një periudhë kohë të caktuat. Prindërit krijojnë një pamje me të plotë të ecurisë së fëmijës së tyre.

Marrëdhënia mësues – (prind) nxënës

Mësuesit e kuptojnë se çelësi për zhbllokimin e potencialit të nxënësve është duke zhvilluar marrëdhënie pozitive dhe të respektueshme me nxënësit e tyre duke filluar në ditën e parë të vitit shkollor. Është thelbësorë që mësuesit të fitojnë besimin e nxënësve ne fillim të vitit. Në një klasë e ndërtuar me besim dhe respekt të ndërsjellë është një klasë e lulëzuar plot me mundësi aktive dhe të angazhimit të të nxënit. Disa mësues janë më të natyrshëm në ndërtimin dhe mbajtjen e marrëdhënieve pozitive me nxënësit e tyre sesa të tjerët.

Nxënësit gjithmonë përgjigjen pozitivisht kur një mësues është entuziast dhe i pasionuar për mësimet që po mësojnë. Kur një mësues prezanton përmbajtje të re me entuziazëm, studentët do të marrin atë që duhet.

Ata do të marrin po aq të ngazëllyer sa mësuesi. Nëse mësuesi është pozitiv, studentët në përgjithësi do të jenë pozitivë. Mësimi duhet të jetë argëtues dhe emocionues. Askush nuk dëshiron të kalojë kohë në një klasë ku ligjërimi dhe marrja e notave janë normat dhe nuk ka asnjë zhvillim tjetër. Nxënësve u pëlqejnë mësimet krijuese, që kapin vëmendjen e tyre dhe u lejojnë atyre të marrin atë që duhet në procesin e të mësuarit. Marrëdhënia e mësimdhënësve është shumë e rëndësishme për nxënësit. Fëmijët qëndrojnë prej 5 deri në 7 orë në ditë më mësuesit për gati 9 muaj. Të gjithë ne kemi kaluar shkollimin, dhe neve të gjithëve na ka ndodhur të kemi mësues të preferuar. Një marrëdhënie pozitive midis nxënësit dhe mësuesit është e vështirë të përcaktohet, por mund të gjendet edhe për të dy individët në të dyja anët. Cilësitë për një marrëdhënie pozitive mund të ndryshojnë për të vendosur një përvojë mësimore të afërt dhe t’i ftoj nxënësit të mësojnë. Fëmijët kanë strategji të ndryshme për të mësuar dhe për të arritur qëllimet e tyre. Disa nxënës në klasë do ta kuptojnë dhe mësojnë shpejtë mësimin, por në të njëjtën kohë do të jenë ata që duhet të dëgjojnë disa herë mësuesin duke përdorur teknika të ndryshme për nxënësit që nuk janë në gjendje të kuptojnë menjëherë mësimin. Nga ana tjetër, ka nga ata nxënës që e përdorin shkollën si argëtim.

Komunikimi midis nxënësit dhe mësuesit shërben si një lidhje midis të dyjave, gjë që siguron një atmosferë më të mirë për një mjedis në klasë. Sigurisht që një mësues nuk do të mund të kuptojë çdo problem për çdo fëmijë në klasën e tij, por do të marrë informacione të mjaftueshme për ata nxënës që po luftojnë me detyra specifike. Sa më shumë që mësuesi te komunikojë me fëmijët, aq më shumë ka gjasa që ata të jenë ne gjendje të ndihmojnë nxënësit të mësojnë në një nivel të lartë dhe të arrijnë shpejt. Ata mësues që tregojnë respekt ndaj nxënësve të tyre, automatikisht fitojnë favorin duke pasur nxënës aktivë në klasën e tyre. Mësuesi që nuk sillet si duhet ose ofendon nxënësit në klasë nuk do t’i këtë ato cilësi që ka mësuesi i lartpërmendur.

Mësimdhënësit që janë në klasë çdo ditë, kanë parë edhe nxënës të cilët duan që ora mësimit të mos eci mbarë, sepse mësimi u duket i mërzitshëm, nuk kanë interes mjaftueshëm, nuk kanë vullnet etj. Mësimdhënësit e kuptojnë këtë sjellje dhe nuk lejojnë që kjo sjellje të vazhdojë në klasë. Megjithëse e kuptojmë se mësimi nuk mund të detyrohet. Mësimi bëhet një proces për një individ ku ai/ ajo ndihet i/e kënaqur me të mësuarit nëse është në klasë ose në shtëpi. Nxënësit në klasat e Arsimit Fillor ndjejnë dëshirën për të folur për problemet e tyre, frikën ose madje tregojnë njohuritë e tyre, por në të njëjten kohë duan të dëgjohen nga mësuesit. Është gjithashtu e rëndësishme që një mësues të jetë i drejtë dhe i qëndrueshëm kur merret me nxënësit. Respekti mes mësimdhënësit dhe nxënësit duhet të jetë nga të dy anët, sepse një mësues jep shumë për nxënësin.

Esmeralda Ismailaj Kajo

Mësuese e ciklit fillor, shkolla “Irfan Ngjeqari”, Berat