KROI I DITURISË
Kjo është një poezi e shkruar nga Nehat Jahiu për mësuesit dhe në mënyrë të veçantë për mësuesen e tij Lumnije Vokshi Ramadani. Ju ftojmë të lexoni këto vargje të cilat flasin për aq të rëndësishëm të diturisë.
KROI I DITURISË
Dil në krua, dil në male
Mos u trembni nga tufane,
Po na vjen një Zonjë si drita
Fjalë ëmbël, fjalë florinjta.
Dil në kroje, në kopshtije
Mblidhni lule shqiptarie,
Që të bëjmë për te kurora
Të pavyshkura në kohëra.
Do ia vëmë në varr me mall
Sot e mot e kemi pranë
Si shqiponjë që shkon në male
Prek ngadalë abetare.
Dilni, dilni nëpër oda
Krahëhapur pret Orizarja
Se po vjen Drita e Shkronjës
Po vjen rrethi i kurorës.
Lumi ky komb që e don Dritën
Lum ky fshat që e vret frikën
Lum kjo tokë që do nderimin
Për lavdinë thur bekimin.
Lum ky komb që e do shkronjën
Dhe kur zjarri ia djeg dorën
Lum ai komb që don lirinë
Që do librin, diturinë
Poezi nga Nehat Jahiu
Përgatiti për publikim Kaltra Tafani
Portali Shkollor- Të gjitha të drejtat e rezervuara. Ndalohet kopjimi pa lejen tonë
“Manushaqja”, tregim nga Iriana Papamihali
Analizë e veprës “I Huaji”, Albert Kamy
Vjersha për fëmijët e arsimit fillor